การดำรงอยู่เพื่อคนตรงหน้า อย่างมีคุณภาพ (quality of time) เกื้อหนุนให้เกิดการเติบโตทางจิตวิญญาณร่วมกัน ตั้งอยู่บนหลักการพื้นฐานว่า ทุกคนมีคุรุภายใน (inner teacher)
คุรุภายในของทุกคนมีลักษณะที่ขี้อาย (shy soul) คุรุจะปรากฏ ก็ต่อเมื่อ ไม่ถูกกดทับ ด้วยคำพูดที่กดข่ม ได้แก่ คำพูดด้วยท่าทีการสั่ง การสอน การตัดพ้อ การสอบสวน การกดข่ม การดูถูก การเหนือกว่า การเฉไฉ การละเลย รวมถึงการเห็นใจ ซึ่งคำพูดในลักษณะดังกล่าวมา มักจะเกิดจากการคิดวิเคราะห์ ปรุงแต่ง ปะปนความเห็นส่วนตัว ด้วยไม่ศรัทธา ไม่ไว้วางใจอย่างแท้จริงในคุรุภายในตัวผู้อื่น
การเติบโตภายใน (inner work) จะเกิดขึ้นจากท่าทีเชื้อเชิญ ไม่ใช่การบังคับ ควบคุม ลักษณะถ้อยคำที่จะเกื้อหนุนให้เกิดคุรุภายใน (inner teacher) คือ คำถามที่จริงใจ สั้นกระชับ ใช้คำถามปลายเปิด โดยไม่รีบเร่งเอาคำตอบ ไม่กะเกณฑ์คาดหวังผลคำตอบล่วงหน้า
“คุณกำลังรู้สึกอย่างไร?”
นอกจากนี้ การดำรงอยู่ในวงสนทนาได้อย่างซื่อตรง คือ การสัมผัสถึงความรู้สึกของตนเองได้อย่างซื่อตรง แล้วบอกเล่าออกมา โดยไม่ปรุงด้วยความคิดจินตนาการ ใช้คำพูดและคำถามที่มุ่งขยายผลสู่ด้านใน นั่นคือ การเกื้อหนุนให้เกิดการปรากฏขึ้นของคุรุภายใน
“ที่คุณรู้สึกเช่นนี้…
เป็นเพราะคุณกำลังต้องการอะไร?”
สภาวะที่น่าสนใจหนึ่งและเป็นขุมทรัพย์ของการเติบโตทางจิตวิญญาณ เรียกว่า ความย้อนแย้ง (paradox) เป็น ความรู้สึกทั้งบวก และ ลบ ต่อสถานการณ์บางอย่างในปัจจุบันของชีวิต เช่น เป็นทั้งนักอนุรักษ์และนักพัฒนา, เป็นทั้งนักวิจัยและนักกิจกรรม, เป็นทั้งนักธุรกิจและจิตอาสา, เป็นทั้งผู้คุมกฎและผู้เปิดโอกาส, รู้สึกทั้งโกรธและเป็นห่วง, รู้สึกทั้งสนุกและเหนื่อยใจ เป็นต้น
การเติบโตจากด้านใน อาศัยทั้งการอยู่ลำพัง และ การเกื้อหนุนจากชุมชน การชื่นชม โอบรับ ความย้อนแย้ง (paradox) ทั้งของตัวเองและผู้อื่นได้ โดยไม่หลีกหนีเลือกข้าง คือ สัญญาณแสดงถึงความเป็นผู้นำ
ตราบเมื่อ สามารถหลอมรวมความย้อนแย้ง ในชีวิตเป็นสิ่งเดียวกัน สามารถยอมรับความย้อนแย้งได้ อย่างศิโรราบ แบบไม่ต้องพึ่งพาเหตุผลมาชโลมใจ เมื่อนั้น การบรรลุเล็กๆ จะอุบัติขึ้น จิตวิญญาณจะขยับขยายเติบโต
